Balans in Geven & Nemen

In mijn blog over 'Het Familiesysteem' leg ik uit wat het familiesysteem is en waar de systemische wetmatigheden voor dienen. Één van die wetten is 'Balans in Geven & Nemen'. In deze blog ga ik hier verder op in. 

Heb je weleens het gevoel dat je altijd geeft, maar weinig terugkrijgt? Of misschien herken je het omgekeerde: dat je moeite hebt om te ontvangen? Balans in geven en nemen is iets waar we allemaal mee worstelen. Toch is het essentieel voor gezonde relaties en ons eigen welzijn.

Een evenwichtig systeem is voortdurend op zoek naar balans. Dit vraagt afstemming op anderen: het vermogen om te luisteren, te begrijpen en te reageren met compassie en respect. Wanneer dit lukt, ontstaat een wederzijdse waarde waarbij niemand te veel of te weinig draagt. Maar wat gebeurt er als die balans verstoord is/raakt?

Signalen van Disbalans

In een ouder-kindrelatie werkt de balans van geven en nemen anders. Ouders geven het leven en bieden hun kinderen liefde, zorg en begeleiding, zoveel als binnen hun vermogen ligt. Kinderen nemen van hun ouders – dat is de natuurlijke ordening.

Wanneer deze balans wordt verstoord, bijvoorbeeld doordat een ouder emotioneel behoeftig is of afwezig, kan het kind de rol van verzorger op zich nemen. Dit kan leiden tot een patroon waarin het kind leert dat zijn eigen emotionele ontwikkeling minder belangrijk is dan die van de ouder.

Als volwassene kun je merken wanneer er disbalans binnen het gezin was door:

·       Moeite te hebben met het aangeven van grenzen.

·       Een diepgeworteld gevoel te hebben dat je anderen altijd tevreden moet stellen.

·       Schuldgevoelens te ervaren als je tijd of energie voor jezelf neemt.

·       Een constante behoefte te voelen aan goedkeuring van anderen.

·       Je voelt je voortdurend moe of opgebrand, alsof je niets meer te geven hebt.

Hoe vind je balans?

Balans vinden begint bij zelfonderzoek en zelfzorg.

Het herkennen van de patronen en begrijpen dat de behoeftigheid van je ouder voortkomt uit hun eigen onvervulde behoeften en niets zegt over jouw waarde. Leer jouw grenzen kennen, te respecteren en communiceren. Je mag ruimte innemen en voor jezelf zorgen, ook als dit niet altijd wordt begrepen. Oefen in ‘nee’ zeggen met liefde en respect, zodat je grenzen stelt zonder schuldgevoel.

En neem de tijd! Neem de tijd om te onderzoeken wat je écht nodig hebt en spreek dit uit. Wees vooral lief voor jezelf en de gevoelens die boven komen. En soms is het lastig om zelf te voelen waar de verstoring zit, en dat is helemaal oké. Iedereen heeft weleens hulp nodig.

Lieve groet,

Ellen